Gedichten

Alkoven van de slaap – 1

hoewel het beschrijfbaar deel van mijn geheugen binnen handbereik in het nachtkastje lag dacht ik ook zonder aanknippen van licht te kunnen onthouden wat onontbeerlijk leek helaas hoe ik ook de nissen van mijn verbeelding betast ik voel niet waar ik stenen uit kan...

De vlaag

hij maakte haar een vlieger met lichte houten latjes en bruin boterpapier tekende ogen, neus en mond wat het kind zo grappig vond knoopte een staart met strikjes toen ging hij rusten: het was zondag 't kind kon niet wachten en moeder, zelf nog meisje, pakte spoel en...

Weerzien

"Ik zie je graag terug!" Je doet je best, maar zekerheid kun jij me niet meer geven. Stel dat ik in de tijd die jou nog rest een knoop leg, een reservedeel aan leven. Te elfder ure krijgen we de test, laat dan de dood zich één maal tegenstreven en wordt zo mijn gemis...

Minnetaal

De zoete minnetaal, die haar met hem verbond, herhaalt hij nimmer meer, ze is verleden tijd. Gegomd uit 't manuscript, alsof ze nooit bestond, gewist uit zijn geheugen, want ook dat verslijt. Vervloekt de ganzenpen, die hij plots niet meer vond, of was zijn nieuwe...

Illusie

plaveien tellen stappen ik doe ze maal twee de zon wijst bloemen aan even blijf ik staan en ruik hoe ze bedwelmend geuren we speuren - elk op zijn breedtegraad - naar overvliegend tuig dat witte winden laat in het blauw ik knoop het vliegertouw waaraan ons huis te...

Niet opgeven

op twee meter van de deur! nu ja, twee kilometer en zeg maar het hek met een hangslot erop een keffer erachter of een rottweiler met Extra Kwijl want je spaarkaart is vol, ja, vol- houden!

Plezant

Hier zit ik dan, in zwart gepeins verzonken, en leg me neer bij treurnis' heerschappij, want vriendschap die uitbundig werd geschonken, leek op een dag de houdbaarheid voorbij. Ik weet niet meer hoe onze stemmen klonken, al liepen wij gestadig zij aan zij. Een beeld...

Meisje met de parel

In het kader van gedichtendag 2013 was de vereniging 'Vrienden van de Hofvijver' op zoek naar gedichten over het 'Meisje met de parel' van Johannes Vermeer. Een selectie uit de inzendingen (waaronder ook mijn gedicht) werd tentoongesteld in de centrale bibliotheek van...

Stad

We liepen over pleinen, straten, ik zag wat ik nooit eerder zag: mijn kennis van de stad vol gaten en wát ik wist, niets meer dan rag. Je wees omhoog terwijl we praatten. Van al hetgeen daaronder lag, nam ik toen voor het eerst de maten: verteren, koopzucht,...

De keus

Een vrouw beschouwt bevallingspijn als leed van één geducht moment. Doch wie de loop na 't baren kent, weet de verlossing enkel schijn. De rust die spreekt uit knuistjes klein raakt men als moeder snel gewend. De roze wolk, u wel bekend, verbiedt ons realist te zijn....

Behagen

Vanwaar die drang om te behagen, om lief en leuk te willen zijn, om steeds opnieuw me af te vragen: “Doe ik het goed? Heeft men het fijn?” Altijd die schrik dat men zal klagen, gebreken vinden, groot of klein, alsof het leven slechts kan slagen wanneer het loopt in...

Aarzeling

wat vertrouw je de arm toe die aarzelt? je nieuwe jas, je zware tas? de doos gezelligheid-met-slagroom? je herinneringen van kristal of porseleinen twijfel over later? je evenwicht bij het nemen van een hindernis? of slechts wat reeds gebroken is

Doodlopende straat

ze werd zo oud als ik nu ben toch leek zij ouder, toen gezien door de kwieke ogen van de jeugd wij liepen sedert lang in een doodlopende straat ik dacht dat zij het wist we hebben er nooit over gepraat ik heb haar deuren aangewezen waarachter knusse kamers en...

Mille feuilles

ze buigt zich weer over een millefeuille haar specialiteit dit jaar er schort iets aan haar kerstgebak, vindt ze voor oudejaar ziet het er niet beter uit: dezelfde bestelling werd reeds lang geplaatst dag na dag vroeg uit de veren - dat is toch wat bakkers doen? - wat...

Baar geld

Ze telt het geld aan haar loket, heel minutieus, 't is andermans. De lottowinst, “Meneer had chance!”, wordt door de klant opzijgezet. Niet in een sok of onder 't bed (zo'n hobbel geeft de slaap geen kans), de bank, zij breekt voor hem een lans: met rente wordt het...

In het verschiet

de horizon heeft het verleerd om aan het eind te liggen van jouw zicht het perspectief is omgekeerd veraf lijkt plots reuzegroot uit evenwicht proporties zijn immens verkeerd toch wil je ze behouden om wat er ligt in het verschiet

Onder beschermende atmosfeer

naïviteit staat op het schap onder een stolp die haar beschermt tegen dwarrelend sarcasme men bekijkt haar als curiosum terwijl ze traag de plooien schikt van een vergeelde bruidsjurk

En de boer…

Echt ál hetgeen waarover ik wil schrijven, lijkt door een ander reeds zo goed beschreven. 't Zijn steeds dezelfde thema's die ons blijven, die spelen in eenieders zelfde leven. De liefde die we allemaal bedrijven, de vriendschap die we aan elkander geven, de jaloezie,...

Master in copying

Vorm:  sonnettette (of snelsonnet), uitleg bij "Miss Belgiës doornenkroontje" Nog even en we horen deze klacht:een masterproef wordt niet meer door studentenmaar wel, betaald met vaders/moeders centen,door een bureau van a tot z bedacht. De trotse Vlaming zal het...

Reisziekte

Vorm: sonnettette (of snelsonnet), uitleg bij "Miss Belgiës doornenkroontje" Vervelend ieder jaar, die laatste dagen!Maar Neckermann kwam met een slim idee:je kreeg een gratis ziektebriefje meebij 't boeken van een reis, en zonder vragen. Ik bood mijn baas zo'n...

Mijn dichtbundel