Er was een meer en er was zon,
het blauw werd door geen wit gestoord.
De bootjes wenkten: kom aan boord.
Het was nog vroeg, de dag begon
alsof hij dag en nacht zou duren.
De maan nog steeds of reeds in zicht
genoot van ongesluierd licht
dat ons door wimpers heen deed gluren.
We reserveerden vast een boot,
om twee uur kon de pret beginnen.
Dus eerst nog zwemmen (dat was binnen)
en wandelen (het park was groot).
Een pick-nick met du pain, du vin
(in Frankrijk eet je op z’n Frans),
het grijs greep onderwijl zijn kans
en maakte aan mooi weer une fin.
We voeren uit, het zwemvest aan,
daarboven nog een regenjas,
de paraplu kwam goed van pas,
ook ín de boot ging water staan.
We toerden op het grijze meer,
we tuurden naar de grijze kant.
Een uur nadien, terug aan land,
het zwemvest uit… de zon kwam weer!
(Dit gedichtje schreef ik na ons heel leuk verblijf in Center Parcs Le Lac d’Ailette, een mooi park op 15 km van Laon.)
0 reacties