Home » Gezongen gedichten » In vrije vorm » La primavera

La primavera

Spring-Fairy-Ruth-SandersonDe prachtige tekening “Spring Fairy” van de Amerikaanse tekenares Ruth Sanderson inspireerde mij tot het schrijven van het gedicht “La primavera”. Ruth was zo vriendelijk mij toelating te geven haar tekening op mijn website te plaatsen.

American illustrator Ruth Sanderson’s beautiful drawing “Spring Fairy” inspired me to write the poem “La primavera”. Ruth was so kind as to give me permission to post her drawing on my website.

La primavera

jaloerse minnaar
je verjoeg de herfst met zijn warme kleuren
uit schrik dat hij me zou bekoren
je huilde in kale bomen
omdat ik sliep in je paleis van ijs
onder je witte deken
je zuchtte op plassen en beken
die onder je kille adem bevroren

nu je me wakker kust, hoor ik je vragen
of ik dit jaar de kristallen kroon zal dragen
die op de troon naast de jouwe rust
neen, en toch ben ik jouw koningin
want wat geen sterveling vermoedt
wij zijn voorgoed geliefden
al is ons samenzijn steeds kort
omwille van ons groot verschil

buiten ligt het leven stil
zolang ik hier bij jou vertoef
lief, ontdooi je koude armen
al dat dode maakt mij droef
ik wil de aarde weer verwarmen
hoor je de vogels die me roepen?
open de poorten, dit is mijn dag!
ik strooi bloemen langs mijn pad
volg mij in je laatste oogopslag

La primavera

oh jealous lover
you chased autumn with his warm colours
frightened that he would charm me
you wept in leafless trees
because I slept in your castle of ice
under your white blanket
you sighed on puddles and brooks
that froze under your cold breath

now that you wake me with a kiss
I hear you asking if this year
I will wear the crystal crown
that lies on the throne next to yours
no, and yet I’m your beloved queen
whereas no mortal soul suspects
we are for ever lovers
although the moments we share are rare
because of everything that parts us

outside life is standing still
as long as I remain with you
dearest, thaw your icy arms
this lifeless nature makes me sore
I want to warm the earth once more
d’you hear the birds that are calling?
open the gates, this is my day!
I’ll sprinkle flowers on my way
follow me at your last glance

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *